Trafik: Yayaların, hayvanların ve araçların karayolları üzerindeki hal ve hareketleridir. Karayolu: Trafik için, kamunun yararlanmasına açık olan arazi şeridi, köprüler ve alanlardır. Karayolu yapısı: Karayolunun kendisi ile karayolunun üstünde, yanında, altında veya yukarısındaki; ada, ayırıcı, oto korkuluk, istinat duvarı, köprü, tünel, menfez ve benzeri yapılardır. Mülk: Devlete, kamuya, gerçek veya tüzel kişilere ait olan taşınmaz mallardır. Karayolu sınır çizgisi: Kamulaştırılmış, kamuya terk veya tahsis edilmiş karayollarında; mülkle olan sınır çizgisi. Diğer karayollarında; yarmaca, şevden sonra hendek varsa hendek dış kenarı, hendek yoksa şev üst kenarı, dolguda şev etek çizgisi Yaya yolu ayrılmış karayolunda ise yaya yolunun mülkle birleştiği çizgidir. İki yönlü karayolu: Taşıt yolunun her iki yönündeki taşıt trafiği için kullanıldığı karayoludur. Tek yönlü karayolu: Taşıt yolunun yalnız bir yönündeki trafiği için kullanıldığı karayoludur. Bölünmüş karayolu: Bir yöndeki trafiğe ait taşıt yolunun bir ayrıcı ile belirli şekilde diğer taşıt yolundan ayrılması ile meydana gelen karayolu. Erişme kontrollü karayolu (otoyol-ekspres yol): Özellikle transit trafiğe tahsis edilen, belirli yerler ve şartlar dışında giriş ve çıkışın yasaklandığı, yaya, hayvan ve motorsuz araçların giremediği, ancak izin verilen motorlu araçların yararlandığı ve trafiğin özel kontrole tabi tutulduğu karayoludur. Geçiş yolu: Araçların bir mülke girip çıkması için yapılmış olan yolun, karayolu üzerinde bulunan kısmıdır. Bağlantı yolu: Bir kavşak yakınında karayolu taşıt yollarının birbirine bağlanmasını sağlayan, kavşak alanı dışında kalan ve bir yönlü trafiğe ayrılmış olan karayolu kısmıdır. Anayol: Ana trafiğe açık olan ve bunu kesen karayolundaki trafiğin, bu yolu geçerken veya bu yola girerken, ilk geçiş hakkını vermesi gerektiği işaretlerle belirlenmiş karayoludur